طلاق توافقی

همه چیز درباره طلاق توافقی و قوانین آن:

طلاق و جدایی مسائلی اجتناب ناپذیر در جوامع امروز هستند که متاسفانه سالانه آمار آن نیز رو به افزایش است. دو طرف که به هر دلیلی با هم سازش پیدا نکنند، نهایتاً تصمیم به طلاق می گیرند. اما طلاق همیشه هم بد نیست و گاهی بهترین و عقلانی ترین راه ممکن برای آرامش و سلامت روان اعضای خانواده است. راه های متفاوتی برای طلاق وجود دارد که مسالمت آمیزترین نوع آن طلاق توافقی است. در این مقاله قصد داریم شما را با طلاق توافقی و شرایط آن بیشتر آشنا کنیم. پس با ما همراه باشید.

طلاق توافقی چیست؟

طلاق توافقی، به طلاقی گفته می شود که زن و شوهر با هماهنگی و طبق توافق هایی که بین خود صورت داده اند، تصمیم می گیرند به دور از هیاهوی مرسومِ دعاوی خانوادگی در کوتاه ترین زمان از هم جدا شوند. زن و شوهر اگر تصمیم بگیرند در طلاق توافقی شان از وکیل استفاده کنند، وکیل همان ابتدای کار جویای توافقاتی که بین آنها صورت گرفته می شود، سپس آنها را صورتجلسه کرده و به امضا طرفین می رساند. سپس به وکالت از طرف زوجین به دادگاه مراجعه کرده و رای مربوطه را بر مبنای توافقات آنها اخذ می نماید.

زن و شوهر معمولاً قبل از اینکه که به مراحل قانونی کار برسند سر مهریه، جهیزیه، حضانت فرزند، نفقه و سایر چیزها با هم به توافق رسیده اند. مثلاً در دادگاه ممکن است زن مهریه خود را در قبال طلاق کامل ببخشد و یا بخشی از آن را فقط دریافت کند و بقیه آن را ببخشد و یا سایر شرایطی که کاملاً در مورد آنها توافق شده و در دادگاه نیز قابل اجراست.

اینکه چرا بسیاری از زن و شوهرها طلاق توافقی را برای جدایی خود انتخاب می کنند، دلایل زیادی دارد. اما اصلی ترین دلیل آن این است که این روش، نسبت به سایر روش های طلاق با سرعت بسیار بالاتر و با پیچیدگی هایی به مراتب کمتر انجام می شود و همچنین روشی بالنسبه صلح طلبانه تر محسوب شده و اثرات سوء روانی و عاطفی کمتری را هم برای زوجین و هم برای بچه ها دارد.

مراحل طلاق توافقی چیست؟

زن و شوهری که تصمیم می گیرند برای طلاق توافقی اقدام کنند، قبل از هر چیز باید در مورد چند و چون هر شرایطی که به واسطه عقد ازدواج برای طرفین ملزم شده است، توافق کنند. این موارد شامل هر چیزی از جمله مهریه، شرایط حضانت فرزندان و پرداخت هزینه های آنها تا ۱۸ سالگی، نفقه، نفقه عده، اجرت المثل و سایر چیزها می شود. هر وقت که توافق کامل بین آنها صورت گرفت، بعد میتوانند به یکی از دفاتر خدمات قضایی قوه قضاییه رفته و درخواست خود را در آنجا ثبت کنند. بعد از آن پیامکی برای آنها خواهد آمد که پس از دریافت آن می توانند به دادگاه خانواده بروند.

اولین قدم دادگاه در اینگونه موارد، این است که برای ایجاد صلح و سازش میان زوجین اقدام کند و یا آنها را به سازمان بهزیستی معرفی کند تا از خدمات مشاوره های مربوطه استفاده کرده و مشکلی که بین شان شکل گرفته است را حل کنند.

مرحله بعد این است که دادگاه زن را به پزشک قانونی معرفی می کند تا معاینات کامل صورت گیرد. این کار برای این است که اگر زوجه باردار بود، دادگاه آن را در پرونده ثبت کند.

بعد از آن اگر زوجین از در سازش وارد نشوند و تصمیم شان بابت جدایی قطعی باشد، تمامی توافقات مالی و غیر مالی آنها از مهریه گرفته تا حضانت فرزند و دیگر مسائل مطرح، توسط دادگاه صورتجلسه شده و به امضای دو طرف می رسد.

سپس با معرفی داوران به دادگاه و با تایید کتبی عدم سازش بین زوجین که توسط آنها (داوران) به دادگاه اعلام می شود، مرحله بعد به اجرا در می آید.

مرحله بعد به این ترتیب است که دادگاه با توجه به شرایطی که در پرونده لحاظ شده است و مورد توافق طرفین است، اقدام به صدور حکم می کند و طی یک هفته الی ۱۰ روز رای طلاق را به طرفین ابلاغ می کند. اگر از جانب زوجین اعتراضی به رای صادر شده طلاق صورت نگیرد و نیاز به تجدید نظرخواهی نباشد، مراحل دادگاهی این نوع طلاق در اینجا به پایان رسیده و حکمی که از طرف دادگاه خانواده برای طرفین صادر شده، حکم قطعی طلاق محسوب می شود.

بعد از اینکه رای قطعی طلاقِ توافقی توسط دادگاه خانواده صادر شد که در واقع به صورت گواهی عدم سازش بین طرفین است، زوجین فرصت دارند تا ظرف مدت ۳ ماه با در دست داشتن رای صادره و حضور دو شاهد به دفترخانه های طلاق مراجعه کرده و نسبت به جاری شدن صیغه طلاق بین شان اقدام کنند. پس از آن، زن اگر یائسه و یا باکره نباشد، باید مدت عده را که به طور تقریبی ۳ ماه است را حتماً نگه دارد.

اگر هر یک از طرفین در مدت تعیین شده سه ماه، برای حضور در دفترخانه جهت انجام پروسه صیغه طلاق حضور پیدا نکردند، طرف مقابل این حق را دارد تا از طریق همان دادگاهی که حکم طلاق را برایشان صادر کرده است، نسبت به اجرای حکم طلاق اقدام نماید.