اعتراض به حکم طلاق

رایی که به آن درخواست اعتراض زده شود برای رسیدگی مورد وا خواهی و تجدیدنظر خواهی قرار می گیرد.

در رابطه با حکم طلاق باید گفت بعد از صدور رای طلاق به سه صورت قابل اعتراض است.

لکن قبل از ذکر موارد یاد شده باید ذکر کرد این سه طرق فقط در مواقعی که حکم طلاق از طرف زوج یا زوجه باشد صدق میکند.

پس باید دانست در مورد طلاق توافقی صادق نیست.

راه های اعتراض به حکم طلاق

1-واخواهی

2-تجدیدنظر خواهی

3-فرجام خواهی

4-اعاده دادرسی

5-اعتراض به ثالث

واخواهی

واخواهی یکی از راه های اعتراض به رای غیابی است.

در توضیح رای غیابی لازم است بدانیم رای غیابی به رایی گفته می شود که ابلاغیه و اخطاریه ای به خوانده ابلاغ نشود و در هیچ یک از جلسات دادگاه حضور نداشته باشند.

حق وا خواهی صرفا برای محکوم علیه ای است که حکم نسبت به او غیابی صادر شده است.

چنین فردی چنان چه ساکن ایران باشد برای درخواست وا خواهی فقط 20 روز بعد از ابلاغ واقعی زمان خواهد داشت.

چنان چه شخص ساکن ایران نباشد از تاریخ ابلاغ واقعی به مدت 2 ماه زمان برای درخواست وا خواهی در اختیار دارد.

چنان چه اشخاص این زمان را از دست بدهند تنها با داشتن عذر موجهی که به دادگاه اثبات و مورد تایید قرار بگیرد می توانند تقاضای وا خواهی کنند.

برخی از جهات موجهه نسبت به واخواهی

1-مرضی که مانع از حرکت است.

2-فوت یکی از والدین یا همسر و اولاد او

3-حوادث قهریه از قبیل: سیل، زلزله و حریق که بر اثر آن تقدیم دادخواست وا خواهی در مهلت مقرر ممکن نباشد.

4-توقیف یا حبس بودن به نحوی که نتوان در مهلت مقرر دادخواست وا خواهی داد.

یک موضوع حائز اهمیت این است که درخواست وا خواهی بعد از اتمام مهلت قانونی بدون عذر موجه قابلیت پیگیری ندارد.

 تجدیدنظر خواهی

یک راه دیگر نسبت به اعتراض به رای طلاق تجدیدنظر خواهی کردن است.

رسیدگی به پرونده در دادگاه تجدیدنظر استان تهران در اکثر مواقع بدون حضور طرفین برگزار می گردد.

در چنین مواقعی افراد برای رساندن دلایل و مدارک جدید به دادگاه باید از طریق نوشتن لایحه اقدام کنند.

افرادی که نسبت به تجدیدنظر خواهی کردن حق دارند عبارتند از:

1-خواهان

2-خوانده

3-وکیل یا نماینده قانونی خواهان و خوانده

مهلت تجدیدنظر خواهی برای خواهان و خوانده ای که در ایران ساکن باشند 20 روز و برای افراد خارج از ایران به مدت 2 ماه است.

افرادی که درخواست تجدیدنظر دارند باید درخواست خود را در مهلت معین شده به دادگاهی که رای صادر کرده و یا دفتر شعبه اول دادگاه تجدیدنظر یا دفتر بازداشت گاهی که در آنجا است تسلیم شود.

جهات عذر های موجه برای تجدیدنظر خواهی نیز درست مثل وا خواهی است.

احکام قابل تجدیدنظر

1-دعواهای مالی که خواسته آن ها از سیصد هزار تومان بیشتر باشد.

2-کلیه حکم های صادر شده در دعوا های غیر مالی

3-حکم در رابطه با فرعیات دعوا چنان چه حکم راجع به دعوای اصلی قابل تجدیدنظر باشد.

احکام غیرقابل تجدیدنظر

1-حکم هایی که با استناد به اقرار دادگاه باشند.

2-حکم هایی که مستند به رای یک یا چند کارشناس باشند.

فرجام خواهی

یک راه دیگر برای اعتراض به رای طلاق تقاضای فرجام خواهی است.

در این مرحله قضات دادگاه صرفا به رعایت مسائل شکلی و تشریفات آیین دادرسی مدنی و کیفری توجه می کنند.

هنگامی که هر کدام از 3 شکایات بالا انجام شود مانع از اجرای حکم می شود.

لذا در چنین مواقعی تا بررسی های نهایی پرونده حکم دادگاه بدوی اجرا نمی شود.

لذا باید منتظر جواب نهایی بعد از صدور رای دیوان یا پایان مهلت فرجام خواهی ماند.

روش های ذکر شده در موارد بالا راه های عادی شکایت از رای است.

مهلت فرجام خواهی برای اشخاص مقیم ایران 20 روز و افراد خارج از کشور 2 ماه است.

بعد از آنکه درخواست فرجام داده شود پرونده به شعبه رسیدگی کننده ارجاع می شود.

اعاده دادرسی

اعاده دادرسی نیز یکی دیگر از روش هایی است که نسبت به حکم هایی که اعتراض به آن ها وارد است انجام می شود.
اعاده دادرسی یک روش برخلاف قاعده است و فقط نسبت به حکم ها انجام می شود و نه قرارها.

اعاده دادرسی برای اعتراض به حکم در چه مواردی انجام می شود؟

1-موضوع حکم آنچه خواهان درخواست داشته نباشد.

2-حکم از آنچه خواهان درخواست نموده بیشتر صادر شده باشد.

3-تضاد در یک حکمی با استناد به موارد ذکر شده باشد.

4-حکم دادگاه در ارتباط با همان دعوا چنان چه قبلا توسط همان دادگاه صادر شده باشد متضاد باشد.

اعتراض به شخص ثالث

اگر نسبت به یک دعوا رایی صادر شود که موجب آسیب به حقوق شخص ثالثی شود و شخص ثالث در آن جلسه حاضر نبوده باشد دادخواست اعتراض به شخص ثالث تقدیم می گردد.

اعتراض شخص ثالث به دو شیوه انجام می شود

اعتراض اصلی

اعتراضی است که باید توسط شخص ثالث صورت بگیرد.

اعتراض اصلی باید با یک دادخواست و به طرفیت محکوم له و محکوم علیه رای مورد اعتراض باشد.

اعتراض طاری (غیر اصلی)

اعتراض یکی از طرفین دعوا به رایی است که قبلا توسط دادگاه صادر شده و طرف دیگر برای آنکه ادعای خود را ثابت کند در حین دادرسی آن رای گذشته را مطرح کرده است.

برای اعتراض به رای طلاق روش های اعتراض ذکر گردید لذا هر یک از زوجین در صورت اعتراض لازم است بدانند دارای کدام شرایط هستند.

آگاهی از روش های اعتراض آمیز بسیار کار افراد را در دادگاه ها پیش میبرد زیرا که ممکن است افراد دادخواست اشتباه داده باشند و بعد از حدود یکسال هنگامی که پرونده منع تعقیب شود متوجه اشتباه خود می گردند.

برای اعتراض به رای طلاق باید دانست فقط زمانی اعتراض قابل سمع است که طلاق از طرف زوج و یا زوجه بوده باشد لذا در طلاق توافقی اعتراض وجود ندارد.